شهلا دانشفر
بی حجاب: ارزیابی شما از 16 آذر امسال چی بود؟ نقش زنان و جنبش برابری طلبانه در آن را چگونه می بینید؟
شهلا دانشفر: ١٦ آذر امسال يک اتفاق سياسي مهم بود. ١٦ آذر امسال سرخ و راديکال و متفاوت از هر سال بود. متفاوت بودن اين شانزده آذر را در چند محور مهم خود را نشان داد. اول اينکه رژيم از قبل با دستگيريها و در ادامه تلاشي که براي ايجاد جو رعب در جامعه کرده بود٬ تعدادي ازدانشجويان را دستگير کرد. اما عليرغم آن دانشجويان اين روز را برگزار کردند و با شعارهايي چون مرگ برديکتاتور٬ آزادي برابري٬ زنداني سياسي آزاد بايد گردد٬ سوسياليسم يا بربريت٬٬ بار ديگر شکست سياست احمدي نژادي رژيم اسلامي را اعلام داشتند. ١٦ آذر امسال بيش از بيش بيان کننده فضاي سياسي عمومي جامعه بود.
دومين موضوعي که به اين شانزده آذر ويژگي ميداد٬ شرايط سياسي معيني بود که ما در آن قرار داشتيم. به اين معني که درست در شرايطي که هياهو بر سر جنگ بالا گرفته بود٬ درست در شرايطي که عده اي با تشکيل کميته صلح و با تا کيد بر شعار "نه به جنگ" عملا تلاش داشتند مبارزه مردم را تحت شعاع مساله جنگ قرار دهند٬ دانشجويان آمدند و گفتند مرگ برديکتاتور و فرياد آزاديخواهي سر دادند. ١٦ آذر و فضاي اعتراضي آن همه اين تقلاها را به حاشيه برد و بدرست مبارزه را برد بر سر مساله اصلي يعني بر سر مبارزه عليه رژيم بعنوان تنها راه واقعي ايجاد صلح و رفاه در جامعه.
سومين ويژگي اين شانزده آذر قدرتنمايي چپ و ابراز وجود قدرتمند و علني چپ بود. رهبران چپ و راديکال با اسم و رسم خود جلو آمدند ودر اين اعتراضات مکان قدرتمند چپ در راس اعتراضات جامعه را شفافتر از هر وقت ميتوانستيم ببينيم. به عبارت روشنتر در شانزده آذرامسال بار ديگر دانشگاه به صداي چپ و صداي آزاديخواهي چپ جامعه تبديل شد.
جنبه مهم ديگر شانزده آذر امسال٬ سراسري بودن و گستردگي اين حرکت در دانشگاههاي مختلف بود. امسال ما فقط يک روز شانزده آذر را نداشتيم٬ بلکه ما هفته اي از اعتراض و مبارزه و رودرويي را شاهد بوديم که براستي صحنه هاي با شکوهی از ايستادگي و مقاومت بود. و بالاخره اينکه يک برجستگي بسيار مهم اين شانزده آذر٬ نقش دانشجويان دختر در صف رهبران اين حرکت اعتراضي و در پيشاپيش اين مبارزه بود. شانزده آذر امسال نشان داد که دانشگاه ها يک سنگر مهم جنبش عليه تبعيض و نابرابري زن و مرد و جنبش رهايي زن است. اين را در شعارها٬ در قطعنامه ها و در قرار گرفتن زنان معترض و راديکال در صف جلوي اين مبارزه بوضوح ميشد ديد. در شانزده آذر در تمام شهرها پلاکاردهاي "جنبش دانشجويي٬ متحد جنبش کارگري و جنبش آزادي زن"، " آزادي زن ٬ آزادي جامعه است" و پلاکارد معروف عليه حجاب که تصويري از يک زن در پشت ميله هاي زندان است٬ از جمله پلاکاردهايي بود که توجه ها را جلب ميکرد. بعلاوه اينکه يک موضوع اعتراض دانشجويان در مبارزات اين دوره آنها٬ اعتراض به جداسازي جنسيتي دانشجويان در دانشگاه بوده است. از همين رو و بنا به همه اين دلايل شانزده آذر امسال يک نقطه عطف مهم در جنبش اعتراضي در جامعه بود.
بی حجاب: چرا فکر می کنید زنان در 16 آذر امسال تا این حد فعالانه شرکت کردند، اینکه تعداد دختران دانشچو بیشتر است نمی تواند دلیل اصلی باشد چون دانشجویان دختر الان چند سال است بیشتر هستند.
شهلا دانشفر: در سئوال قبل من به نوعي به اين سئوال شما پاسخ دادم. به نظرمن نقش زنان در اين حرکت اعتراضي را نميتوان از جمع عددي تعداد دختران دانشجو در دانشگاهها نتيجه گرفت. بلکه نقش زنان و نقش جنبش براي رهايي زن در ١٦ آدر امسال را بيش از بيش در طرح خواستها و مطالبات جنبش براي رهايي زن در اين مبارزات و نقش برجسته دانشجويان دختر در صف رهبري و در ميان سخنگويان اين اعتراضات ميتوان ديد. امسال بيش از هر سال شاهد بوديم که دختران دانشجو پشت تريبونها قرار گرفتند، سخنراني کردند و از همبستگي جنبش اعتراضي دانشجويي با جنبش براي آزادي زن و جنبش کارگري و کل جامعه سخن گفتند. يک نمونه آن سخنراني يکي از اين دانشجويان زن در دانشگاه مشهد بود. ما در مراسم شانزده آذر ديديم که چگونه دختر و پسر دست در دست هم ديوارهاي آپارتايد جنبسي را در هم شکستند و ايستادند و مبارزه کردند. و با شعار ما زن و مرد جنگيم بجنگ تا بجنگيم با صف متحدي عليه تهاجم رژيم ايستادند و سرود آزادي سر دادند. شانزده آذر امسال براستي با شکوه بود.
بی حجاب: قدم بعدی چیست؟ فعالین حقوق زن و علیه تبعیض چکار باید بکنند؟
شهلا دانشفر: به نظر من همه آنچه که در شانزده آذر شاهدش بوديم يک دستاورد بزرگ براي جنبش براي برابري زن و مرد است. بايد با اتکا به اين پيشروي ها و با اعتماد به نفس و قدرت بيشتري گام به جلو برداريم. با اتفاقاتي که در شانزده آذر روي داد امروز در شرايط بسيار مساعد تري قرار داريم که خواستهاي فوري خود، نه به حجاب٬ نه به آپارتايد جنسي٬ نه به تبعيض را بدست گيريم و جنبشي قدرتمند حول آن شکل دهيم. بطور مثال هم اکنون رژيم دارد بر طرح مبارزه عليه بدحجابي خود ميکوبد. طرح حجاب در ادارات را با فشار بيشتري ميخواهد به پيش برد. حتي شاهرودي رئيس قوه قضاييه به نوعي از اخراج زناني که حجاب را رعايت نميکنند٬ صحبت ميکند. نبايد در مقابل اين سخنان ساکت ماند. بايد با بيانيه دادن و طومارهاي اعتراضي موضوع را به کمپيني جهاني و گسترده تبديل کرد و با شعار نه به حجاب به جنگ اين تعرض رژيم رفت. براي پيشبرد چنين مبارزه اي من به سه نکته مهم تاکيد دارم:
١- متشکل شويم. اولين تاکيد من به فعالين عليه تبعيض اين است که حول سازمان خود عليه تبعيض سازمان دفاع از حقوق زن جمع شوند و با ما تماس بگيرند. و در گام اول با ايجاد تشکلهاي مختلف و در سطح علني فعالين مبارزه عليه تبعيض را متحد و متشکل کنند. براي اين کار فعالين عليه تبعيض ميتوانند با ايجاد انواع و اقسام کانون ها و انجمن ها در سطح علني گرد آيند و با صفي متحد و قدرتمند جنبش اعتراضي عليه نابرابري زن و مرد را به جلو برند.
٢- فضاي اعتراضي بر سر نابرابري زن و مرد در جامعه و تعرضات رژيم به زنان تحت عنوان بدحجابي و غيره را سازمان دهند. فعالين عليه تبعيض٬ بايد کانون مبارزه عليه تعرضات رژيم عليه زنان تحت عنوان مبارزه با بدحجابي و عليه حجاب و آپارتايد جنبسي باشند. همچنين از طريق بر پايي انواع و اقسام سمينارها و کنفرانس ها در سطح علني در ايجاد يک فضاي سياسي فعال بر بر سر مساله رهايي زن در جامعه تلاش کنند.
٣- فعالين عليه تبعيض بيش از بيش به صف رهبران اعتراضي جنبش رهايي زن تبديل شوند و تريبونها را از آن خود کنند.
٤- فعالين عليه تبعيض تلاش کنند که در راس کمپين هاي اعتراض عليه حجاب و عليه آپارتايد جنسي قرار گيرند و با جمع آوري طومارهاي اعتراضي حول اين دو خواست فوري به جنبشي اعتراضي و راديکال عليه قوانين اسلامي و ضد زن جمهوري اسلامي٬ حرکتي متحد و راديکال را شکل دهند .
٥- فعالين عليه تبيعض بايد تلاش کنند که به يک همبستگي بين المللي در حمايت از مبارزات و اعتراضات مردم عليه تبعيض و نابرابري زن و مرد و عليه ستم کشي زن در ايران شکل دهند و با نامه ها و بيانيه هاي خطاب به به نهادها و سازمانهاي آزاديخواه در سراسر جهان، آنها را به حمايت وسيع از مبارزات خود فرابخوانند. هشت مارس نزديک است و ميتواند فرصتي براي شکل دادن به چنين کمپيني و شکل دادن به يک همبستگي بين المللي با زنان ايران باشد. کمپيني که يک خواست فوري آن منزوي کردن جمهوري اسلامي اين رژيم آپارتايد جنسي در سطح جهاني و بيرون کردن آن از تمامي مراجع و نهادهاي بين المللي است.
و بالاخره اينکه همانطور که اشاره کردم ما صدمين سال گراميداشت هشت مارس را در پيش داريم و فعالين عليه تبعيض ميتوانند با توجه به موقعيت مهم جنبش رهايي زن در ايران٬ به استقبال اين روز مهم بروند و هشت مارس امسال را به يک روز تاريخي براي رهايي زن از هر گونه ستم و تبعيضي تبديل کنند. هشت مارس را به روز اعتراضي با شکوه عليه تبعيض٬ عليه حجاب٬ عليه آپارتايد جنسي تبيدل کنند. ما امسال بايد به استقبال يک هشت مارس سرخ با شعار زنده باد سوسياليسم برويم و فعالين عليه تبعيض نقش اول را در خلق کردن چنين روزي دارند. بايد از هم اکنون به استقبال آن برويم.
بی حجاب: ارزیابی شما از 16 آذر امسال چی بود؟ نقش زنان و جنبش برابری طلبانه در آن را چگونه می بینید؟
شهلا دانشفر: ١٦ آذر امسال يک اتفاق سياسي مهم بود. ١٦ آذر امسال سرخ و راديکال و متفاوت از هر سال بود. متفاوت بودن اين شانزده آذر را در چند محور مهم خود را نشان داد. اول اينکه رژيم از قبل با دستگيريها و در ادامه تلاشي که براي ايجاد جو رعب در جامعه کرده بود٬ تعدادي ازدانشجويان را دستگير کرد. اما عليرغم آن دانشجويان اين روز را برگزار کردند و با شعارهايي چون مرگ برديکتاتور٬ آزادي برابري٬ زنداني سياسي آزاد بايد گردد٬ سوسياليسم يا بربريت٬٬ بار ديگر شکست سياست احمدي نژادي رژيم اسلامي را اعلام داشتند. ١٦ آذر امسال بيش از بيش بيان کننده فضاي سياسي عمومي جامعه بود.
دومين موضوعي که به اين شانزده آذر ويژگي ميداد٬ شرايط سياسي معيني بود که ما در آن قرار داشتيم. به اين معني که درست در شرايطي که هياهو بر سر جنگ بالا گرفته بود٬ درست در شرايطي که عده اي با تشکيل کميته صلح و با تا کيد بر شعار "نه به جنگ" عملا تلاش داشتند مبارزه مردم را تحت شعاع مساله جنگ قرار دهند٬ دانشجويان آمدند و گفتند مرگ برديکتاتور و فرياد آزاديخواهي سر دادند. ١٦ آذر و فضاي اعتراضي آن همه اين تقلاها را به حاشيه برد و بدرست مبارزه را برد بر سر مساله اصلي يعني بر سر مبارزه عليه رژيم بعنوان تنها راه واقعي ايجاد صلح و رفاه در جامعه.
سومين ويژگي اين شانزده آذر قدرتنمايي چپ و ابراز وجود قدرتمند و علني چپ بود. رهبران چپ و راديکال با اسم و رسم خود جلو آمدند ودر اين اعتراضات مکان قدرتمند چپ در راس اعتراضات جامعه را شفافتر از هر وقت ميتوانستيم ببينيم. به عبارت روشنتر در شانزده آذرامسال بار ديگر دانشگاه به صداي چپ و صداي آزاديخواهي چپ جامعه تبديل شد.
جنبه مهم ديگر شانزده آذر امسال٬ سراسري بودن و گستردگي اين حرکت در دانشگاههاي مختلف بود. امسال ما فقط يک روز شانزده آذر را نداشتيم٬ بلکه ما هفته اي از اعتراض و مبارزه و رودرويي را شاهد بوديم که براستي صحنه هاي با شکوهی از ايستادگي و مقاومت بود. و بالاخره اينکه يک برجستگي بسيار مهم اين شانزده آذر٬ نقش دانشجويان دختر در صف رهبران اين حرکت اعتراضي و در پيشاپيش اين مبارزه بود. شانزده آذر امسال نشان داد که دانشگاه ها يک سنگر مهم جنبش عليه تبعيض و نابرابري زن و مرد و جنبش رهايي زن است. اين را در شعارها٬ در قطعنامه ها و در قرار گرفتن زنان معترض و راديکال در صف جلوي اين مبارزه بوضوح ميشد ديد. در شانزده آذر در تمام شهرها پلاکاردهاي "جنبش دانشجويي٬ متحد جنبش کارگري و جنبش آزادي زن"، " آزادي زن ٬ آزادي جامعه است" و پلاکارد معروف عليه حجاب که تصويري از يک زن در پشت ميله هاي زندان است٬ از جمله پلاکاردهايي بود که توجه ها را جلب ميکرد. بعلاوه اينکه يک موضوع اعتراض دانشجويان در مبارزات اين دوره آنها٬ اعتراض به جداسازي جنسيتي دانشجويان در دانشگاه بوده است. از همين رو و بنا به همه اين دلايل شانزده آذر امسال يک نقطه عطف مهم در جنبش اعتراضي در جامعه بود.
بی حجاب: چرا فکر می کنید زنان در 16 آذر امسال تا این حد فعالانه شرکت کردند، اینکه تعداد دختران دانشچو بیشتر است نمی تواند دلیل اصلی باشد چون دانشجویان دختر الان چند سال است بیشتر هستند.
شهلا دانشفر: در سئوال قبل من به نوعي به اين سئوال شما پاسخ دادم. به نظرمن نقش زنان در اين حرکت اعتراضي را نميتوان از جمع عددي تعداد دختران دانشجو در دانشگاهها نتيجه گرفت. بلکه نقش زنان و نقش جنبش براي رهايي زن در ١٦ آدر امسال را بيش از بيش در طرح خواستها و مطالبات جنبش براي رهايي زن در اين مبارزات و نقش برجسته دانشجويان دختر در صف رهبري و در ميان سخنگويان اين اعتراضات ميتوان ديد. امسال بيش از هر سال شاهد بوديم که دختران دانشجو پشت تريبونها قرار گرفتند، سخنراني کردند و از همبستگي جنبش اعتراضي دانشجويي با جنبش براي آزادي زن و جنبش کارگري و کل جامعه سخن گفتند. يک نمونه آن سخنراني يکي از اين دانشجويان زن در دانشگاه مشهد بود. ما در مراسم شانزده آذر ديديم که چگونه دختر و پسر دست در دست هم ديوارهاي آپارتايد جنبسي را در هم شکستند و ايستادند و مبارزه کردند. و با شعار ما زن و مرد جنگيم بجنگ تا بجنگيم با صف متحدي عليه تهاجم رژيم ايستادند و سرود آزادي سر دادند. شانزده آذر امسال براستي با شکوه بود.
بی حجاب: قدم بعدی چیست؟ فعالین حقوق زن و علیه تبعیض چکار باید بکنند؟
شهلا دانشفر: به نظر من همه آنچه که در شانزده آذر شاهدش بوديم يک دستاورد بزرگ براي جنبش براي برابري زن و مرد است. بايد با اتکا به اين پيشروي ها و با اعتماد به نفس و قدرت بيشتري گام به جلو برداريم. با اتفاقاتي که در شانزده آذر روي داد امروز در شرايط بسيار مساعد تري قرار داريم که خواستهاي فوري خود، نه به حجاب٬ نه به آپارتايد جنسي٬ نه به تبعيض را بدست گيريم و جنبشي قدرتمند حول آن شکل دهيم. بطور مثال هم اکنون رژيم دارد بر طرح مبارزه عليه بدحجابي خود ميکوبد. طرح حجاب در ادارات را با فشار بيشتري ميخواهد به پيش برد. حتي شاهرودي رئيس قوه قضاييه به نوعي از اخراج زناني که حجاب را رعايت نميکنند٬ صحبت ميکند. نبايد در مقابل اين سخنان ساکت ماند. بايد با بيانيه دادن و طومارهاي اعتراضي موضوع را به کمپيني جهاني و گسترده تبديل کرد و با شعار نه به حجاب به جنگ اين تعرض رژيم رفت. براي پيشبرد چنين مبارزه اي من به سه نکته مهم تاکيد دارم:
١- متشکل شويم. اولين تاکيد من به فعالين عليه تبعيض اين است که حول سازمان خود عليه تبعيض سازمان دفاع از حقوق زن جمع شوند و با ما تماس بگيرند. و در گام اول با ايجاد تشکلهاي مختلف و در سطح علني فعالين مبارزه عليه تبعيض را متحد و متشکل کنند. براي اين کار فعالين عليه تبعيض ميتوانند با ايجاد انواع و اقسام کانون ها و انجمن ها در سطح علني گرد آيند و با صفي متحد و قدرتمند جنبش اعتراضي عليه نابرابري زن و مرد را به جلو برند.
٢- فضاي اعتراضي بر سر نابرابري زن و مرد در جامعه و تعرضات رژيم به زنان تحت عنوان بدحجابي و غيره را سازمان دهند. فعالين عليه تبعيض٬ بايد کانون مبارزه عليه تعرضات رژيم عليه زنان تحت عنوان مبارزه با بدحجابي و عليه حجاب و آپارتايد جنبسي باشند. همچنين از طريق بر پايي انواع و اقسام سمينارها و کنفرانس ها در سطح علني در ايجاد يک فضاي سياسي فعال بر بر سر مساله رهايي زن در جامعه تلاش کنند.
٣- فعالين عليه تبعيض بيش از بيش به صف رهبران اعتراضي جنبش رهايي زن تبديل شوند و تريبونها را از آن خود کنند.
٤- فعالين عليه تبعيض تلاش کنند که در راس کمپين هاي اعتراض عليه حجاب و عليه آپارتايد جنسي قرار گيرند و با جمع آوري طومارهاي اعتراضي حول اين دو خواست فوري به جنبشي اعتراضي و راديکال عليه قوانين اسلامي و ضد زن جمهوري اسلامي٬ حرکتي متحد و راديکال را شکل دهند .
٥- فعالين عليه تبيعض بايد تلاش کنند که به يک همبستگي بين المللي در حمايت از مبارزات و اعتراضات مردم عليه تبعيض و نابرابري زن و مرد و عليه ستم کشي زن در ايران شکل دهند و با نامه ها و بيانيه هاي خطاب به به نهادها و سازمانهاي آزاديخواه در سراسر جهان، آنها را به حمايت وسيع از مبارزات خود فرابخوانند. هشت مارس نزديک است و ميتواند فرصتي براي شکل دادن به چنين کمپيني و شکل دادن به يک همبستگي بين المللي با زنان ايران باشد. کمپيني که يک خواست فوري آن منزوي کردن جمهوري اسلامي اين رژيم آپارتايد جنسي در سطح جهاني و بيرون کردن آن از تمامي مراجع و نهادهاي بين المللي است.
و بالاخره اينکه همانطور که اشاره کردم ما صدمين سال گراميداشت هشت مارس را در پيش داريم و فعالين عليه تبعيض ميتوانند با توجه به موقعيت مهم جنبش رهايي زن در ايران٬ به استقبال اين روز مهم بروند و هشت مارس امسال را به يک روز تاريخي براي رهايي زن از هر گونه ستم و تبعيضي تبديل کنند. هشت مارس را به روز اعتراضي با شکوه عليه تبعيض٬ عليه حجاب٬ عليه آپارتايد جنسي تبيدل کنند. ما امسال بايد به استقبال يک هشت مارس سرخ با شعار زنده باد سوسياليسم برويم و فعالين عليه تبعيض نقش اول را در خلق کردن چنين روزي دارند. بايد از هم اکنون به استقبال آن برويم.
.gif)
No comments:
Post a Comment