اعتراضات دانشگاه زنجان و اخلاقیات اسلامی و ضد زن- 2

الیا تابش

در ادامه بحثی که هفته گذشته مطرح کردم این هفته میخواهم به چند نکته دیگر بپردازم . که بعضا در آن قسمت آمده و اینجا از دریچه دیگری باز میشوند و یا مباحث دیگری که به آنها نپرداخته ام.

اولین صحبت من رو به دانشجوی دختر مورد تعرض واقع شده در دانشگاه زنجان است . این دانشجو و همچنین دیگر دانشجویان دختری که در موقعیتی اینچنینی قرار میگیرند میبایست روحیه ای مبارز داشته باشند و در مقابل فشارهایی که از جهات مختلف متوجه آنهاست بایستند. نبایست سکوت اختیار کنند و اجازه تعرض بیشتر را به چنبن افرادی بدهند . خود کشی راه حل قضیه نیست . اساسا دلیلی برای شرم و خجالت زده بودن وجود ندارد. تجاوز و تعرض توسط شخص دیگری صورت گرفته . چرا باید قربانی ماجرا احساس شرم کند؟ همینطور سایر مبارزین و کسانی که در این عرصه به فعالیت و اعتراض م یپردازند نبایست اجازه دهند نوک پیکان هیچ توهین، تقصیر، فشار اخلاقی و .. متوجه قربانی دختر دانشگاه زنجان و یا اتفاقاتی نظیر آن شود. با توجیه و بهانه هایی نظیر پوشش ، رفتار خود دختران و .. که حکومت ضد زن اسلامی و تمام اعوان و اعصارش در بخشهای متفاوت جامعه همیشه سعی میکنند زن را مقصر جلوه دهند. به هیچ عنوان نباید در برابر این مسئله کوتاه آمد . در مورد مشخص زنجان در حالیکه دانشجوی دختر در بازداشت به سر میبرد و دادگاه جنایتکار اسلامی در کمال وقاحت وی را نیز متهم خوانده ، نباید سکوت کرد و اجازه داد که موضوع به فراموشی سپرده شود. این سکوت نکته دومی است که میخواهم به آن بپردازم.

یک نگاه به اعمال و حرکات دانشجویان چندی بعد از اعتصاب و اعتراضات بیندازید. بعد از اینکه از طرف مسئولین و رسانه های حکومتی این مسئله ؛ تعرض جنسی با تصمیم فبلی ، انکار شد و ادعای دانشجویان معترض پوچ و غیر واقعی خوانده شد ، تمام تلاش دانشجویان متوجه اثبات این اتفاق شد . از امضا جمع کردن و متوصل شدن به مراجع دینی و آخوندها و ...تلاشی که به نظر من از چند جنبه قابل نقد است . اولین وجه آن اینکه این اقدامات با هدف اثبات قضیه خود تا حدود زیادی به ضرر دانشجوی دختر تمام میشود و اتفاقا دست جمهوری اسلامی را برای تعرض به او بازتر می گذارد. نکته دوم اینکه تلاش برای ثابت کردن به چه مرجعی؟؟ به دادگاهها و مقامات قضایی جمهوری اسلامی ؟؟! یعنی استناد به سندها و ادله هایی که برای ایشان قابل پذیرش باشند! مراجعی که از نظر مردم ایران و هر آدم عاقل و شریفی در دنیا فاقد کوچکنرین صلاحیتی برای قضاوت نیستند. قرار است از چه کسی بر قراری عدالت و برابری را طالب شد ؟ از حکومتی که خود سردمدار زیر پا گذاشتن هر گونه حقوق انسانی است؟ از رژیمی که در هر زمینه نقض حقوق بشر دارای بالاترین رکوردهاست؟ این همان حکومتی است که همین حالا تعداد زیادی از دانشجویان را در شهرهای متفاوت به صورت پنهانی و بدون اعلام حتی حکمی هر چند صوری می رباید و به نقاطی نامعلوم میبرد. رژیمی که آمار شکنجه و زندانی کردن و به قتل رساندن فقط دانشجویا ن را که در نظر بگیرید ارقامی وحشتناک خواهند شد . عدالت و برابری خواستن از چنین رژیمی به حدی مضحک است که حتی به عنوان یک اشتباه سیاسی هم نمیتوان آنرا پذیرفت . مگر اینکه شما در طیف حامیان و تایید کنندگان این رژیم باشید که در اینصورت ..... و همینجاست که باید با کسانی که با عدم دخالتگری شان اجازه دادند سیر اتفاقات به اینجا کشیده شود را سخن گفت . چرا که از صاحب تفکرات عقب مانده ای که برای دفاع از گفته ها و اثبات واقعیات به سراغ آیت ا.. های ریش و پشم دار خود جمهوری اسلامی میروند و دست به دامان سر دمداران ارتجاع ضد زن میشوند انتظاری نمیرود.

روی سخن من به صورت مشخص با دانشجویان چپ و رادیکال است. با هر تعبیری که خودشان دارند، کسانی که خود را سوسیالیست و مدافع برابری میدانند. چرا اینها که به خودشان چپ و سوسیالیت و کمونیست میگویند نهایت اعتراض و نقدشان به همین بسنده شده که چرا انجمن اسلامیها پلاکاردهای ما را کشیده اند پایین .چرا به ماهیت ضد انسانی و ضد زن اینها و نحوه پیشبرد اعتراضات و بیان خواسته ها اعتراضی ندارند. نکند دفاع از برابری و جلوگیری از اجحاف و توهین به زنان را گذاشته اند برای بعد از انقلاب و فعلا به مسائل مهم تر تئوریک و دعواهای درونی مشغولند. به نظر من دفاع بی قید و شرط از حقوق زنان و مرزبندی روشن با تفکرات و عادات و رفتار ضد زن و مردسالارانه جنبش ملی اسلامی و از جمله همان تحکیم وحدتی ها و انجمن اسلامی یک جزو تعریف چپ و سوسیالیست بودن است. آیا در جریان ماجراهای زنجان دانشجویان چپ و رادیکال این مرزبندی ها را نشان دادند یا در همان چهارچوبه ملی اسلامی باقی ماندند؟ دلیل سکوت و یا عدم برخورد فعال به نظر من نداشتن همین مرزبندی روشن بود.
هنوز هم دیر نشده است. بایستی برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات و تا بیرون آوردن دانشجوی دختر و پس گرفتن اتهامات متوجه وی متحدانه ، هماهنگ و معترضانه به مبارزات ادامه داد. نباید اجازه داد گذشت زمان از این مسئله یا هر اتفاق دیگری باعث سرد شدن اعتراضات شود و رژیم بتواند هر کاری که میخواهد آزادانه انجام دهد.